Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Συνέντευξη Λίλας Καφαντάρη


Λίλα Καφαντάρη

Αιχμάλωτη στα «Φύλλα της»

kafantarh1

Μια γυναίκα ηθοποιός ζεστή, όμορφη, σκεπτόμενη, διαχρονική...

Η κυρία Λίλα Καφαντάρη μιλάει στο Επί σκηνής για τη φετινή της εμφάνιση στο μονόλογο «Φύλλα της» στο BlackBox του θεάτρου Επί Κολωνώ.

Είναι η πρώτη φορά που παίζετε μονόλογο στο θέατρο ή υπάρχει ήδη πρότερη εμπειρία στο καλλιτεχνικό σας παρελθόν;

Είναι η πρώτη φορά και ομολογώ ότι απολαμβάνω ιδιαίτερα τις πρόβες. Είναι μοναχική διαδικασία ο μονόλογος αλλά ευτυχώς έχω την τύχη να σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης. Αυτό μου δημιουργεί μεγάλη ασφάλεια και μοίρασμα.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν ερμηνευτή να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού στα πλαίσια ενός μονολόγου; Τι ιδιαίτερες τεχνικές απαιτεί κάτι τέτοιο;

Απαιτεί αλήθεια. Όταν προσφέρεις την γυμνή αλήθεια σου στον θεατή, έχω την εντύπωση ότι του φτάνει.

kafantarh2

Θεωρείτε ότι αναγνωρίζετε τον ίδιο σας τον εαυτό στην ηρωίδα του Φύλλα της; Θα εντάσσατε την ηρωίδα στην κατηγορία των ‘’εξαιρέσεων’’ ή στην κατηγορία της ‘’μέσης σύγχρονης γυναίκας’’;

Υπάρχουν σημεία που με υποψιάζουν πως ο συγγραφέας, ο Αντρέας Φλουράκης με ήξερε πριν ακόμα με γνωρίσει. Υπάρχουν ασφαλώς και μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε μένα και την ηρωίδα. Αυτό που με εντυπωσιάζει όσο δουλεύω το κείμενο, είναι πόσο ακριβές, λιτό και ταυτόχρονα βαθύ είναι. Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που μου το εμπιστεύτηκε. Όσο για την ηρωίδα, κατά την γνώμη μου το ενδιαφέρον να την παρακολουθήσει κανείς, έγκειται ακριβώς στο γεγονός πως δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένας πολύ συνηθισμένος άνθρωπος που αρνείται να δει τα δύσκολα γιατί δεν αντέχει να τα αντιμετωπίσει. Εδώ είναι νομίζω και η βασική μου διαφορά μαζί της. Την καταλαβαίνω. Σε κανέναν δεν αρέσουν τα δύσκολα. Οι συνέπειες της αποφυγής τους όμως μπορούν συχνά να καταλήξουν ασήκωτες.

kafantarh3

Ασπάζεστε την άποψη ότι η μοναξιά πλήττει περισσότερο τους ανθρώπους και δη τις γυναίκες των σύγχρονων κοινωνιών;

Πιστεύω ότι η μοναξιά στους ανθρώπους των σύγχρονων κοινωνιών είναι αποτέλεσμα του φόβου και της ανασφάλειας. Μέσα σ’ ένα οικονομικό σύστημα που μας απονεκρώνει, που υπονομεύει τον αυτοσεβασμό μας και την αξιοπρέπειά μας, που μας διδάσκει ότι ο καθένας μόνος του, χωρίς συλλογική συνείδηση μπορεί να επιβιώσει, η μοναξιά είναι δεδομένη.

Μόνο που όπως ανέφερα και πριν, αντί να πολεμήσουμε αυτό που μας οδηγεί εκεί, κουκουλώνουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης και περιμένουμε να μας λυπηθούν αυτοί που μας καταστρέφουν. Πανηγυρίζοντας ταυτοχρόνως στις εθνικές μας εορτές και καμαρώνοντας για τους ήρωες που κάποτε επαναστάτησαν. Ο ορισμός της υποκρισίας.

kafantarh4

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον κο Φλουράκη, τον συγγραφέα του έργου και τον κο Αρβανιτάκη, τον σκηνοθέτη;

Είναι τέτοιας ποιότητας αυτές οι συνεργασίες που φοβάμαι πως θα φανεί ψεύτικο αν τις περιγράψω. Θα αρκεστώ να πω, πως είναι ακριβώς ότι ονειρευόμουν.

Πόσο απαιτητικό είναι για έναν ηθοποιό να παίζει μονόλογο και μάλιστα σε διπλή μεταμεσονύκτια παράσταση;

Ασφαλώς πολύ απαιτητικό. Από την άλλη, η μαγεία του θεάτρου πηγάζει από αυτήν την ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας των πιο λεπτών γραμμών της ψυχής του ηθοποιού. Τι πιο απαιτητικό από αυτό;

Είστε επίσης ζωγράφος. Πόσο αρμονικά συναντιούνται και δένονται οι δύο καλλιτεχνικές ιδιότητές σας;

Δύσκολα μπορώ να ζωγραφίζω και να παίζω την ίδια περίοδο. Για να είμαι ειλικρινής δεν νοιώθω καν την ανάγκη να το κάνω.

Ποιο θεατρικό ρόλο που κρίνετε ότι σας ταιριάζει θα θέλατε να ενσαρκώσετε μελλοντικά;

Δεν έχω κάτι στο μυαλό μου. Είμαι τόσο δοσμένη στο «Φύλλα της» που τώρα χάνομαι σ’ αυτό.

Για να πω την αλήθεια πάντα ήμουν ανίκανη να βάζω στόχους στη δουλειά μου και να τους κυνηγάω. Ήταν έξω από μένα. Βρίσκω πιο ενδιαφέρον το να παρακολουθώ το απρόβλεπτο κομμάτι της ζωής.

kafantarh5

Σας ευχαριστώ θερμά και σας εύχομαι καλή δύναμη στη θεατρική σαιζόν που ξεκινάει σε λίγες μέρες.

Το «Φύλλα της» κάνει πρεμιέρα στις 8 Οκτωβρίου, στις 21.00

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου