Κενές ημέρες

Κενές ημέρες σαν άδεια κουτιά
Κυριακές και Δευτέρες σα μαύρα πανιά
απογεύματα ανούσια χωρίς καμιά χαρά
και βράδια ακούσια χωρίς μιαν αγκαλιά

Κενές ημέρες λειτουργώ μηχανικά
κινήσεις βαριές ενεργώ εμπειρικά
το βλέμμα μου δε φτάνει πια μακριά
κάτι το κόβει, τ’ αναστέλλει, το λυγά

Κενές ημέρες χωρίς φαντασία
κοινές εταίρες ψυχρή συνουσία
πορεία μονότονη χωρίς ανταρσία
συναυλία παράφωνη χωρίς μελωδία