...και μας υποδέχεται απ’ τις αρχές Οκτώβρη του 2010, με τέσσερις παραστάσεις, ενώ θα ακολουθήσουν άλλες δύο.
- «La Chunga» του Μάριο Βάργκας Λιόσα
- «Ροτβάιλερ» του Γκιγιέρμο Έρας
- «Φύλλα της» του Ανδρέα Φλουράκη
- «Εγκατάλειψη» σε διασκευή του λογοτεχνικού βιβλίου της Elena Ferrante “I giorni dell’ abandono”
«LaChunga» του Μάριο Βάργκας Λιόσα
Ένα έργο που ισορροπεί μεταξύ του υπαρκτού και του φανταστικού
Αυτό το χειμώνα, με πρεμιέρα στις 6 του Οκτώβρη, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη, οι θεατές θα παρακολουθήσουν την επανάληψη της περσινής θεατρικής επιτυχίας, με πρωταγωνίστρια την καταξιωμένη Καρυοφυλλιά Καραμπέτη η οποία δίνει στην παράσταση αυτή, μια ακόμα συγκλονιστική ερμηνεία.
Μάριο Βάργκας Λιόσα: Μαγική μυθοπλασία
Το έργο αυτό του Λατινοαμερικάνου συγγραφέα γράφτηκε το 1985 κι αποτελεί ένα από τα οχτώ θεατρικά του κείμενα. Ο κορυφαίος συγγραφέας του Περού και ένας από τους καλύτερους της Λατινικής Αμερικής, γεννήθηκε στην πόλη Αρεκίπα το 1936. Τελείωσε το Πανεπιστήμιο στη Λίμα και πήρε διδακτορικό δίπλωμα λογοτεχνίας στη Μαδρίτη. Έχει ζήσει στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Βαρκελώνη. Το πρώτο του βιβλίο, «Οι αρχηγοί», δημοσιεύτηκε το 1959, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός σαν συγγραφέας με το έργο «Η πόλη και τα σκυλιά» (1963). Από τότε κυκλοφόρησαν άλλα οκτώ μυθιστορήματα του, από τα οποία τα πιο γνωστά είναι: «Το πράσινο σπίτι» (1966), βραβείο Romulo Gallegos, «Συζητήσεις στον καθεδρικό ναό» (1969), «Η θεία Χούλια και ο γραφιάς» (1977), «Ο πόλεμος της συντέλειας του κόσμου» (1981), «Λα Τσούνγκα» (1985). Ο Μάριο Βάργκας Γιόσα έχει επίσης γράψει πολυάριθμα δοκίμια, καθώς και θεατρικά έργα. Τα βιβλία του μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες.
«Κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα»
Μάριο Βάργκας Λιόσα
Μια μυστηριώδης ιστορία στην Πιούρα για μια γυναίκα και το κορίτσι που της γέννησε κρυφά συναισθήματα...
Βρισκόμαστε το 1945 στην Πιούρα, σε μια απομονωμένη τενεκεδούπολη στην άκρη της ερήμου του Περού, σε ένα περιθωριακό καφενείο. Ήρωες, η Τσούνγκα, η μυστηριώδης κι αινιγματική ιδιοκτήτρια του καφενείου καθώς και τέσσερις άνδρες θαμώνες που πίνουν και παίζουν ζάρια. Ο Χοσεφίνο, ένας απ’ τους άνδρες της παρέας, φέρνει μαζί του ένα όμορφο κορίτσι, τη Μέτσε, η οποία τους γοητεύει όλους-επηρεάζει ακόμα και την Τσούνγκα- σπάζοντας την ανιαρή καθημερινότητά τους και ξυπνώντας τις φαντασιώσεις τους. Μόλις τα ζάρια φέρουν το Χοσεφίνο σε δύσκολη θέση, δε διστάζει, προς έκπληξη της παρέας του, να τη ‘’δανείσει’’ στην Τσούνγκα, με αντάλλαγμα ένα ποσό που θα του επιτρέψει να συνεχίζει να παίζει. Η Τσούνγκα, την παίρνει μαζί της κι η κοπέλα χάνεται. Στη δεύτερη πράξη, οπότε και έχει παρέλθει ένας χρόνος, οι άνδρες θυμούνται το συμβάν και προσπαθούν ο καθένας να δώσει τη δική του εξήγηση ταλαντευόμενοι μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, τόσο για το τι απέγινε η Μέτσε όσο και για το τι ρόλο έπαιξε η Τσούνγκα. Τα ερωτηματικά κορυφώνονται. Τι ενδιαφέρον έδειξε η Τσούνγκα; Ερωτικό; Μητρικό; Τι ειπώθηκε μεταξύ τους; Την ίδια ώρα, η Τσούνγκα θα τηρεί πάντα σιγή ιχθύος παραμένοντας παγερή και φαινομενικά απαθής. Γυναίκα αξιοπρεπής κι ανεξάρτητη, παλεύει να επιβιώσει με σκληρή δουλειά σε ένα κλειστό, άγριο κι ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Μπορεί να αφήνει να εννοείται ότι δε θέλει να ξεφύγει απ’ τη μοίρα της, τουλάχιστον όμως προσπαθεί να σώσει έναν άλλο άνθρωπο. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν αυτή η γυναίκα ονειρεύεται ή φαντάζεται κάτι. Αλλά οι άνδρες του καφενείου συνεχίζουν να ονειρεύονται να δραπετεύσουν από το μίζερο περιβάλλον του τόπου τους και να φύγουν για πάντα, κάτι που το επιτυγχάνουν δύσκολα ή και ποτέ.
Έρημος και παγετώνες
Το Περού διακρίνεται για τις αντιθέσεις του. Ζούγκλα, μόνιμοι παγετώνες αλλά και έρημος συνθέτουν το γεωφυσικό ψηφιδωτό της εντυπωσιακής αυτής χώρας. Αυτά τα αντιφατικά στοιχεία έχουν αναμφισβήτητα επηρεάσει την ιστορία και τις παραδόσεις του περουβιανού λαού κι ειδικότερα έχουν ενισχύσει την ικανότητα του Λιόσα στο να γράφει με τρόπο πολυεπίπεδο, κινούμενος μεταξύ του πραγματικού κόσμου αλλά και του ονείρου και της φαντασίας. Τι πιο ενδιαφέρον και συνάμα προκλητικό για μια θεατρική ομάδα αλλά και τη σκηνοθέτιδα του που προσπαθεί μονίμως να εντοπίσει και να αναλύσει όλες τις μορφές ανθρώπινης δράσης και εμπειρίας...
Ο κόσμος της φαντασίας δεν αποτελεί παρά μια ακόμα μορφή πραγματικότητας...
Ελένη Σκόττη: Η σκηνοθέτης που ταράζει τα νερά
Η ιδρύτρια μαζί με τον αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Γιώργο Χατζηνικολάου και καλλιτεχνική διευθύντρια της θεατρικής ομάδας Νάμα, που σημαίνει καθαρό νερό, έχει αποσπάσει το 1ο βραβείο σκηνοθεσίας για την παράσταση «Αγαπητή Ελένα» στα θεατρικά βραβεία Αθηνοράματος το 2002 ενώ η παράστασή της «Η Κατάρα των Πεινασμένων» ήταν υποψήφια στα ίδια βραβεία για το 2003. Επίσης έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις «Ποτέ μην Κολυμπάς Μόνος» και «Ωκεανός πολύ μπλε» στο θέατρο καθώς και την «Ραχήλ» στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Η Ελένη Σκότη διδάσκει στο studio NAMA και επίσης στις σχολές του Εθνικού θεάτρου και του Ωδείου Αθηνών.
Οι συντελεστές της παράστασης
Τη μετάφραση υπογράφει η καθηγήτρια θεατρικής μετάφρασης Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Στο σκηνοθετικό τιμόνι ηΕλένη Σκότη με βοηθό τη Δάφνη Λαρούνη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται ο επίσης βραβευμένος για το «Αγαπητή Έλενα», Γιώργος Χατζηνικολάου. Φωτίζει ο Νίκος Βλασόπουλος ενώ παίζει ζωντανά μουσική ο Ισίδωρος Πάτερος.
ΔΙΑΝΟΜΗ:
Τσούνγκα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Χοσεφίνο: Δημήτρης Λάλος
Λιτούμα: Στάθης Σταμουλακάτος
Χοσέ: Δημήτρης Καπετανάκος
Πίθηκος: Γιάννης Λεάκος
Μέτσε: Ηλιάνα Μαυρομάτη
Μουσικός: Ισίδωρος Πάτερος
Πρεμιέρα: Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010
Τελευταία παράσταση: Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Πρόγραμμα παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:15
Σάββατο λαϊκή απογευματινή: 18:15
Διάρκεια: 105’
Τιμές εισιτηρίων: 22,00 ευρώ κανονικό
18,00 ευρώ λαϊκή Σαββάτου
18,00 ευρώ μειωμένο-φοιτητικό
15,00 ευρώ μειωμένο-φοιτητικό κάθε Τετάρτη, Πέμπτη & λαϊκή απογευματινή Σαββάτου
Ροτβαίλερ του Γκιγέρμο Ερας
Για 3η συνεχή χρονιά παίζεται το τριπλά βραβευμένο από το κοινό του περιοδικού Αθηνόραμα, «Ροτβάιλερ» που ανεβαίνει την Κυριακή 10 Οκτωβρίου για 18 μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη (βραβείο σκηνοθεσίας) και διασκευή της ομάδας Νάμα (βραβείο καλύτερης παράστασης).
Μια είδηση δίνει το έναυσμα
Η είδηση ότι μια ομάδα ακροδεξιών οπαδών της Ατλέτικο Μαδρίτης σκότωσε το 2001 έναν νεαρό φίλαθλο μιας βασκικής ομάδας ύστερα από αγώνα ποδοσφαίρου έκανε τον Γκιγέρμο Ερας να γράψει το «Ροτβάιλερ». Ένα κοινωνικό-πολιτικό έργο παγκόσμιας απήχησης, έργο ωμού ρεαλισμού, με μαύρο χιούμορ και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ που υπονομεύει το παγιωμένο σύστημα «τηλεόραση-παθητικός τηλεθεατής» καυτηριάζοντας την ίδια στιγμή την ακραία κοινωνική παθογένεια του ρατσισμού και του εθνικισμού που φουντώνουν στις μέρες μας λόγω και της αυξανόμενης εισόδου μεταναστών στις δυτικές χώρες.
Μετά από έγκριση του συγγραφέα διασκευάστηκε από την σκηνοθέτιδα και την ομάδα με την αναλυτική και αυτοσχεδιαστική μέθοδο ώστε να ανταποκρίνεται απόλυτα στην αντίστοιχη ελληνική πραγματικότητα.
Προσοχή! Το Ροτβάιλερ δαγκώνει...
Ροτβάιλερ: ράτσα σκύλου συνυφασμένη με επιθετική συμπεριφορά.
Τι γίνεται όταν ένας νεοναζί σκίνχεντ, που προπαγανδίζει την ιδεολογία του μέσω της τηλεόρασης, μέσου επικοινωνίας που ασκεί εξουσία στη μάζα κι ένας δημοσιογράφος που δε φοβάται να αγγίξει τα άκρα με σκοπό να φτάσει στην επαγγελματική κορυφή, έρχονται αντιμέτωποι;Ο Χάιμε Ρεβέρτερ, ένας αριβιστής δημοσιογράφος-σταρ της τηλεόρασης, ο οποίος καταφέρνει να εξασφαλίσει αποκλειστική συνέντευξη από τον Ροτβάιλερ, αφήνει για πρώτη φορά τη σιγουριά των πλατό, προκειμένου να παρουσιάσει την εκπομπή «ζωντανά» από το επικίνδυνο άντρο του σκίνχεντ σε μια υποβαθμισμένη περιοχή Μαδρίτης. Οι σχέσεις εξουσίας περιπλέκονται μεταξύ συνεντευξιαστή και συνεντευξιαζομένου και όταν ο πρώτος ξεπεράσει το όριο, η κατάσταση δεν θα αργήσει να βγει εκτός ελέγχου με αθώο θύμα της ανελέητης δίψας για τηλεθέαση τον καμεραμάν... Το έργο έχει τραγική κι απαισιόδοξη κατάληξη.
Στο σταυροδρόμι όπου συναντιούνται ρατσισμός και τηλεοπτικός κιτρινισμός η σύγκρουση είναι αιματηρή!
Εξτρεμισμός και δημαγωγία
Δύο είναι οι βασικοί άξονες του κειμένου: αφενός η άνοδος του ρατσισμού στις ευρωπαϊκές χώρες που πυροδοτείται από τη συνεχή εισροή μεταναστών κι αφετέρου ο νοσηρός αγώνας της τηλεόρασης για υψηλή θεαματικότητα τόσο που δε διστάζει να παρουσιάσει επιλεκτικά την επικαιρότητα αλλοιώνοντας τα γεγονότα και χειραγωγώντας το κοινό.
Έναυσμα για προβληματισμό
Η συνειδητοποίηση της ευθραυστότητας του κοινωνικού μας συστήματος κι η ανάγκη να αφουγκραστούμε την κραυγή αφύπνισης αρχικά ατομικά και στη συνέχεια ομαδικά.
«Είμαι αριβίστας, κίτρινος δημοσιογράφος και ικανός να πατήσω επί πτωμάτων. Αυτή η ανάγκη μού αφαιρεί κάθε συναίσθημα φόβου. Γι’ αυτό μπορώ να προκαλώ τους σκίνχεντ»
Χάιμε
«Η “Αποκάλυψη” είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Ο λευκός καβαλάρης έρχεται και μέσω της άριας φυλής θα θριαμβεύσει»
Ροτβάιλερ
Οι συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ, καθηγήτρια θεατρικής μετάφρασης
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου
ΔΙΑΝΟΜΗ
Ροτβάιλερ σκίνχεντ ή Αντόνιο : Δημήτρη Λάλος
Χάιμε (δημοσιογράφος) : Γιάννης Ράμος
Ράφα (σκίνχνετ) : Δημήτρης Καπετανάκος
Χουάν (οπερατέρ) : Γιάννης Τρίμμης
Επί της οθόνης : Δημήτρης Καταλειφός και Ιωάννα Τζώρα
Ακούγεται : η Δάφνη Λαρούνη
Πρεμιέρα: Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Τελευταία παράσταση: Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Ημέρες και ώρες: Κυριακή 19:15 και Δευτέρα 21:15
Διάρκεια: 80’
Τιμές εισιτηρίων: 22 ευρώ, 15 ευρώ φοιτητικό / μειωμένο (για οργανισμούς)
7 ευρώ ατέλειες (εξαιρούνται ΣΕΗ και Σκηνοθετών)
Χώρος: κεντρική σκηνή
«Φύλλα της» του Ανδρέα Φλουράκη
Αναμνήσεις που φυλλοβολούν
Η ηρωίδα είναι μια γυναίκα με κανονική ζωή και κανονικές αποτυχίες και με τον τελευταίο της δεσμό μόλις διαλυμένο. Βιώνει τη στιγμή όπου η συνειδητοποίηση της μοναξιάς είναι μάλλον η μοίρα όλων των ανθρώπων, συνηθισμένων κι ασυνήθιστων. Ευτυχώς στο μπαλκόνι της υπάρχουν ακόμη τα φυτά της που την καλύπτουν με τα πυκνά τους φύλλα. Έχοντας πάρει μια ηδονοβλεπτική θέση, επιστρέφει στις δικές της εμπειρίες μ’ ένα ρυθμό αριθμητικής κατάβασης στα πλαίσια ενός κόσμου αντικειμένων μαζικής παραγωγής, σκέψεων για το θάνατο και την υπέρβασή του, διαχείρισης του φαντασιακού της πεδίου, του χαμού της μητέρας της αλλά και της δύσκολης σχέσης που είχε με τον πατέρα της.
Το παράδοξο που διασώζει
Η αλήθεια μας κρύβεται πάντα κάτω από ένα κενό και καλύπτεται από ιστορίες που σκεφτόμαστε και λέμε συνειρμικά οι ίδιοι. Όταν περνάμε στιγμές κρίσης, αναμοχλεύουμε τις παλιές μας επιτυχίες, στο τέλος όμως καταλήγουμε στις αποτυχίες μας. Η σχέση που διατηρούμε με τη μοναξιά ρυθμίζεται από στιγμιότυπα ερωτικής πίστης, απιστίας και δυσπιστίας, βίας, ολοκλήρωσης και αναβολής. Μία απ’ τις εξυπνότερες στρατηγικές επιβίωσης είναι να εντάξουμε τις ιστορίες μας σε μία κανονικότητα, σε ένα σύστημα. Η τυχαιότητα όμως και το χάος ξεπερνούν τις πεπερασμένες μας συνθέσεις. Μία χαμένη βέρα, ένας θάλαμος περικυκλωμένος από φτερά γαλοπούλας, ένα γέλιο που σκεπάζει την πόλη, ακόμα και η απόλυτη ηρεμία προκαλούν το παράδοξο που μόνιμα μας διασώζει.
Μια γυναίκα...
...φυλλομετρά τις εμπειρίες της. Κρύβεται και αποκαλύπτεται μέσα από τα φύλλα της. Τρομαγμένη αλλά και γοητευτική, έρχεται αντιμέτωπη με μια απ’ τις κρισιμότερες στιγμές της ζωής της. Τι μένει από τη ζωή μας στις αρνητικές επετείους της; Τι νόημα μπορεί να έχουν αυτές, που καθένας μας θεωρεί καθοριστικές του, στιγμές; Πόσο πιθανό είναι στον απολογισμό που θα κάνουμε το πρόσημο να είναι θετικό; Ποιος αποφασίζει για μάς;
Ο μονόλογος ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ανέβηκε για πρώτη φορά στο θέατρο της Άνοιξης το 2003 στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας με τη Λυδία Φωτοπούλου σε παραγωγή του θεάτρου του Νότου. Φέτος ξαναπαίζεται στο θέατρο Επί Κολωνώ με τη Λίλα Καφαντάρη. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης με βοηθό σκηνοθέτη τη Χριστίνα Τζιάλλα και σκηνογράφο το Γιώργο Χατζηνικολάου.
Ο συγγραφέας
Ήμουν μόνη μου κι έπρεπε αμέσως να μάθω να μη φοβάμαι. ‘’Λίγο ακόμα μαμά’’. Κοιτώντας μέσα από τα φύλλα μπορώ να δω τι κάνουν οι άλλοι, κανένας δεν μπορεί να δει εμένα...
Ανδρέας Φλουράκης
Ο Ανδρέας Φλουράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε θεατρική και κινηματογραφική γραφή και κινηματογράφο (δίπλωμα σκηνοθεσίας). Πολυγραφότατος, έχει εκδώσει ποιήματα και μυθιστορήματα, ιδιαίτερα όμως έχει ξεχωρίσει και βραβευθεί στο χώρο του θεάτρου. Το 2003 διακρίθηκε στο διαγωνισμό μονοπράκτων του θεάτρου Τέχνης, το 2004 του απονεμήθηκε η υποτροφία fulbright ενώ το 2008 βραβεύθηκε στο διεθνή διαγωνισμό μονοδράματος της UNESCO I.T.I.
Ο σκηνοθέτης
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών, της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, του New York University και του University of California, έχει πάνω από τριάντα παραγωγές στο ενεργητικό του στις Η.Π.Α. Στην Ελλάδα σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων: Το τέλος του οίκου των Άσερ, Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα, Ιστορίες αιδοίου, Cabaret, Η κατάρα της Ίρμα Βεπ, Αχαρνής, Ένα καινούριο κόκκινο, Proof, Ήταν όλοι τους παιδιά μου, Hysteria, Το ημέρωμα της Στρίγγλας, Σεσουάρ για δολοφόνους, Δον Κάρλος, Τα μάτια τέσσερα, και Τα κορίτσια του ημερολογίου. Διδάσκει στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πελοποννήσου, είναι διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών και πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Η ερμηνεύτρια
Η ηθοποιός Λίλα Καφαντάρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Πριν ακόμα τελειώσει την δραματική σχολή του Γ. Θεοδοσιάδη, συνεργάστηκε ως ηθοποιός με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Επίσης συνεργάστηκε και μαθήτευσε για χρόνια στο πλευρό του Αλέκου Σακελλάριου. Εργάστηκε αδιάλειπτα για 30 χρόνια, σε όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την ζωγραφική. Έκανε την πρώτη ατομική της έκθεση το 2001. Επίσης δίδαξε θέατρο στους καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης σε σεμινάρια του Υπ. Παιδείας.
Πρεμιέρα: Παρασκευή 8/10/2010
Αυλαία: Κυριακή 26/12/2010
Παραστάσεις: Παρασκευή 21.00 και 00.00, Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
Διάρκεια: 60’
Χώρος: Black Box
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ, φοιτητικό 10 ευρώ
«Εγκατάλειψη» σε διασκευή του λογοτεχνικού βιβλίου της Elena Ferrante «I giorni dell’ abandono»
Στις 17 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία της Μαρίας Τσαρούχα και επεξεργασία κειμένου της ίδιας και της Πέπης Μοσχοβάκου.
Ερωτήματα
- Πως νοιώθει μια εγκαταλελειμμένη σύζυγος;
- Πως βιώνει την απόρριψη από τον άνδρα με τον οποίο μοιράστηκε τα όνειρα της;
- Πόσο ικανή είναι να πάρει στα χέρια της, την ζωή της και την ζωή των παιδιών της;
- Πως μπορεί να βγει από το σκοτάδι που την έχει βυθίσει η άρνηση να δει τον εαυτό της έξω από την συνήθεια του γάμου, έξω από τη συνήθεια της εξάρτησής της, έξω από τον ρόλο της συζύγου κι από τον ρόλο της μητέρας;
- Τι μπορεί να είναι αυτό το «κενό συνείδησης» που επικαλέστηκε ο άνδρας της σαν αιτία διαζυγίου;
Ο πόνος σαν μηχανισμός αυτογνωσίας και λύτρωσης
Όταν ο Μάριο εγκαταλείπει τη γυναίκα του επικαλούμενος «κενό συνείδησης», η Όλγα καταλαμβάνεται από την έμμονη ανάμνηση της «κακομοίρας» της Νάπολης, μιας όμορφης γυναίκας που εγκαταλειμμένη απ’ τον άνδρα της πνίγηκε τελικά στα νερά του Κάπο Μιζένο. Η κατάθλιψη κι η παράνοια την πολιορκούν. Όμως το νέο δεδομένο στη ζωή της, η αυτονομία της από την συζυγική ζωή, την αναγκάζει να παραμερίσει άχρηστα κλισέ και να καταβυθιστεί στον εαυτό της ώστε να αποκτήσει η ίδια την «συνείδηση» που είχε απολέσει ο γάμος της. Το παρελθόν σαν οδυνηρή αλλά και διαφωτιστική ανάμνηση και το παρόν σαν επίπονη αλλά καταλυτική εμπειρία δρουν, ταυτόχρονα προσφέροντας στην ηρωίδα την μοναδική διέξοδο από το πένθος, αυτήν της αληθινής ζωής. Ο γείτονας μουσικός Καράνο θα αποτελέσει το έναυσμα για να μπορέσει η εγκαταλελειμμένη γυναίκα να αντιληφθεί την πραγματικότητα γύρω της και να κατακτήσει τα πιο άγνωστα και σκοτεινά τοπία της ψυχής της, αυτά που κρύβουν και την πραγματική της δύναμη.
Συντελεστές
Διασκευή: Μαρία Τσαρούχα, Πέπη Μοσχοβάκου
Σκηνοθεσία: Μαρία Τσαρούχα
Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Μαρία Τσαρούχα, Πάνος Κουκουρουβλής
Μουσική-μουσική επιμέλεια: Γιάννης Γιούνης, Μαρία Τσαρούχα
Μουσική επεξεργασία: Νίκος Μαρινόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καραβασίλη
Διανομή
Όλγα: Πέπη Μοσχοβάκου
Καράνο: Γιάννης Γιούνης
Παραστάσεις: Κυριακή, Τρίτη στις 21.30 στο Φουαγιέ
Περίοδος Παραστάσεων: 17 Οκτωβρίου– 7 Δεκεμβρίου 2010
Θέατρο Επί Κολωνώ
Τηλέφωνο: 210 5138067
Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός (στάση μετρό Μεταξουργείου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου