Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Σε καιρούς χαλεπούς

σε καιρούς ταπεινούς

μαύρους κι εκμηδενιστικούς

θα μας βρείτε αρωγούς

όχι από κέφι και ναρκισσισμό

μα από χρέος επιτακτικό

Εμπρός μολύβια και πένες!

Αρχινάτε!

Θέματα

Συμπλέγματα

Τίποτα δε θα περάσει αναίμακτα

Εμπρός! Βάλτε φωτιά στις κόλλες

Και τις αλήθειες ξεστομίστε όλες

Ήρθε η ώρα για τις ποιητικές παρόλες

να βγουν στα μπαλκόνια του μυαλού

τη σαπίλα να καταδείξουν του κόσμου αυτού

Μαρίνα Αποστόλου

Για την 21η Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα ποίησης αλλά και ημέρα πολέμου και γενικότερης κρίσης

Η σύγκρουση

Σύγκρουση αναπόφευκτα θα γενεί

Αίμα θα χυθεί επάνω στο χαρτί

Σκέψη παλιά και σκουριασμένη

μυρίζεις ναφθαλίνη

Σκέψη νέα κι αγριεμένη

που η παλιά δε σε εγκρίνει

πάρε τη σκυτάλη και χύσε το μελάνι σου

κούνα τα μυαλά, ξέφυγε απ’ την πλάνη σου

περιφρόνα τις αυθεντίες και τις κριτικές

γράψε, φώναξε, πες αυτό που θες

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Κάποτε αναρωτήθηκες (τι είναι θάνατος)

Φίλε Νίκο,


Κάποτε θέλησες το θάνατο να ορίσεις

μέσα από τους στίχους σου τι σημαίνει ‘’πεθαίνω’’ να καθορίσεις

τον ανθρώπινο χαμό να εξηγήσεις

το στίγμα σου στο αέναο ερώτημα να αφήσεις


Κοίτα γύρω σου, δες…

Άνθρωποι που πια δε χαμογελούν

Δεν ερωτεύονται

Δεν έχουν φαντασία, άσκοπα παιδεύονται

Φοβούνται να τολμήσουν

Αρνούνται να ζήσουν

Κλείνουν τις ψυχές τους σε τετράγωνα

Καλλιεργούν χωράφια άγονα

Ψεύτικες στιγμές, προεξοφλημένες ζωές

αποδείξεις απτές…

αν δεν είναι όλα αυτά θάνατος, τι είναι;

Αφιερωμένο στον ποιητή Νίκο Σφαμένο