όσο προσπαθώ, τόσο θα πληγώνομαι
κι όσο πέφτω χάμω, τόσο θα ορθώνομαι

Στην αφάνεια

Μείναμε στην αφάνεια

κοινωνική δεν είχαμε επιφάνεια

καταδικαστήκαμε να ζούμε στην αδράνεια

τα ταλέντα μας να θάψουμε, να οδηγηθούμε στην παράνοια

και όλα αυτά γιατί δεν κάναμε καμιά μετάνοια

καρποί που μαράθηκαν, τους τρώνε τα ζιζάνια

Αν είχα οινομαγειρείο

Μυρωδιές από κουζίνα

καρυκεύματα και νοστιμιές

ατμοί απ’ την κατσαρόλα ζωντανεύουνε την πείνα

τομάτες, κρεμμύδια και πιπεριές

Πιάτα μαγειρευτά, φρεσκοβρασμένα

τηγανητά, καλοψημένα

κρασιά λευκά και κόκκινα

μακαρόνια χοντρά απ’ τη σάλτσα ρόδινα

Κρέας στη γάστρα λαχταριστό

σαλάτες από μαρούλια και κουνουπίδια

ψωμί κομμένο ζυμωτό

ψάρια, γαρίδες και μύδια

Πελάτες με τα σάλια να τρέχουν

στομάχια άδεια που άλλο δεν αντέχουν

κι εγώ ανάμεσά τους να συντονίζω

να σερβίρω και με τις οσμές τις μύτες τους να βασανίζω

Αν είχα οινομαγειρείο πόσο όμορφα θα αισθανόμουν

βασίλισσα στο θρόνο του μαγαζιού μου θα καθόμουν

τον κόσμο θα εξυπηρετούσα

τη λιγούρα τους θα ικανοποιούσα

Αν είχα οινομαγειρείο πόσο πιο δημιουργική θα γινόμουν

πόσο θα πρόσφερα, τον εαυτό μου δε θα σιχαινόμουν

θα φορούσα την ποδιά μου και δε θα με μισούσα

θα έδινα την καρδιά μου κι αυτό που θα κανα θα αγαπούσα