Νοτιάς

Φύσηξε νοτιάς από βραδίς
σήκωσε πέτρες, χώματα και σκόνες
το κορμί μου πολεμούσε να ρίξει κατά γης
καθώς εβάδιζα έξω από νόρμες και κανόνες

Και τα μαλλιά μου ανακάτευε
μπροστά μου δε μ’ άφηνε να δω
τη μοίρα μου χαιρέκακα προμάντευε
λέξη δε μ’ άφηνε να πω

Κι ήταν ζεστός μα ανατριχιαστικός
υγρός κι επίμονος και απειλητικός
αγέρωχος, ατρόμητος και βουερός
ήτανε βάναυσος και εκδικητικός

Φύσηξε νοτιάς αψύς
δέντρα ξερίζωσε και έσπασε κλαδιά
σα μονάρχης τέθηκε επικεφαλής
το όνομά μου ούρλιαζε αργά και επιβλητικά